'Alsof je elke keer bij nul start'

Toen regisseur en performer Benjamin Abel Meirhaeghe van de steunmaatregelen wilde gebruikmaken, verdwaalde hij in een bureaucratisch labyrint. 'Ik heb zeven medewerkers live gezien. De betaling van mijn rechtmatige uitkering wordt al zeven maanden tegengehouden.'

HVW heeft sinds de dag dat ik mij heb aangemeld altijd weet gehad van mijn inschrijving bij VDAB. Als inwoner van Brussel ben ik blijkbaar aangewezen op een andere uitbetalingsinstelling, namelijk Actiris. Nooit heeft iemand van de medewerkers achter het loket of in mailconversaties tijdens de (lange) procedure daar een opmerking over gegeven. Nochtans is het hun taak om deze fout meteen te signaleren. Ik heb zeven medewerkers live gezien. De betaling van mijn rechtmatige uitkering wordt al zeven maanden tegengehouden.

Op 10/04 heb ik mij ingeschreven als werkzoekende bij de VDAB. Zij hebben mij een inschrijvingsattest bezorgd. Vervolgens heb ik diezelfde dag mijn dossier bij HVW opgestart. Ik kreeg een e-mail van ‘Elien’ bij HVW waarin werd gezegd dat ik niet correct stond ingeschreven bij VDAB en dat dit aangepast moest worden naar ‘werkloos, met recht op uitkering’ en dat mijn C4 onvolledig is vanwege een stempel van de werkgever. Ik heb dat meteen in orde gebracht (met werkgever én VDAB) en heb op 16/04 de correcte documenten opnieuw verzonden.

HWV vraagt opnieuw naar mijn C4’s. Ik antwoord dat ik die al drie keer heb bezorgd.

Op 27/04 krijg ik (na herhaaldelijk mailen) antwoord dat ik hen de gevraagde bijlagen niet heb gestuurd. Ik heb bewijs dat die documenten wel degelijk verzonden zijn. Op 27/04 verzend ik C1, C4 en VDAB-bewijs opnieuw.

Op 07/05 krijg ik opnieuw een e-mail van ‘Elien’ waarin beweerd wordt dat de documenten nog steeds niet zijn ontvangen. Ik heb diezelfde dag opnieuw de documenten via e-mail verzonden, mét een link naar een Google Drive waar men deze documenten ook kon raadplegen.

Op 07/05 kreeg ik een anonieme e-mail waarin men bevestigde mijn documenten te hebben ontvangen. Maar daarbij waren ook bijkomende vragen zoals kopie van diploma, C109/36 en positieve evaluaties van VDAB. Daaruit blijkt duidelijk dat men niet mee is met mijn verhaal, ik wil mijn toelaatbaarheid namelijk bewijzen op basis van een taakloon. Op 07/05 stuur ik hen een e-mail dat ik bereid ben om die documenten af te leveren maar waarin ik check of mijn dossier correct wordt verwerkt.

Op 11/05 krijg ik een e-mail waarin ‘Elien’ mij laat weten dat ik mijn toelaatbaarheid niet heb bewezen. ‘U moet 312 dagen gewerkt hebben in een periode van 24 maanden. U hebt in die periode 119 dagen bewezen, wat niet voldoende is. Daarom wordt een inschakelingsuitkering gevraagd.’

Na vijf maanden kan ik ein-de-lijk adem happen.

Ik repliceer: ‘We begrijpen niet zo goed hoe u aan die bewezen dagen komt. Volgens RIODOC artistieke activiteiten moet u de taakloonberekening toepassen, volgens artikel 10 MB. Dit staat op de C4’s en op de contracten dat ik werkte op basis van taakloon sinds maart 2019. Referteloon sinds maart 2020 is 62,53. Sinds maart 2019 tem april 2020 heb ik 19.966,95 euro aan bruto taakloon.'

Op 15/05 krijg ik de melding van 'Souhaila’ dat mijn aanvraag is aangepast naar artikel 30. Geen excuses. Ook vraagt ze opnieuw naar mijn C4’s. Ik antwoord op 15/05 dat ik die al drie keer heb bezorgd, maar voeg de documenten uiteraard opnieuw toe.

Op 28/05 stuur ik ‘Souhaila’ de vraag of mijn inschrijving voltooid is. Ik heb hier nooit antwoord op gekregen.

Op 08/06 krijg ik een anonieme mail van HVW met volgende vraag: ‘Gelieve de C4's met de arbeidscontracten van het afgelopen jaar op te sturen met de C1.’ Ik antwoord dat ik dit al gedaan heb en dat ik hen op geen enkele manier kan bereiken. Ik voeg opnieuw de gevraagde documenten toe.

Op 23/06, na verschillende vergeefse telefoons, stuur ik opnieuw een e-mail waarin ik vraag hoe we mijn dossier kunnen afhandelen.

Op 28/06 maak ik een afspraak om op 6/07 langs te gaan op het kantoor.

Op 6/07 ga ik langs op kantoor, ik heb opnieuw C1, C4 en inschrijvingsformulier VDAB mee, geprint op dik tekenpapier. Op die afspraak blijkt dat ik mijn huurcontract ook moet afleveren. Dit kan ‘best niet’ via mail gebeuren.

Op 28/07 kan ik pas een nieuwe afspraak maken. Hierbij neem ik mijn huurcontract mee. Ik sta een uur in de rij, geef het document af, vraag hen of alles in orde is (‘ja’), maar ik zal nog drie weken moeten wachten op het antwoord van RVA.

Ik probeer HVW Brussel herhaaldelijk te bereiken, ik onderneem dertien pogingen waarbij ik niemand aan de lijn krijg.

Op 04/09 krijg ik een fysieke brief van HVW met de melding dat ik recht heb op een uitkering vanaf 10/04. Na vijf maanden kan ik ein-de-lijk adem happen. In deze maanden heb ik uiteraard in de mate van het mogelijke opnieuw gewerkt.

Op 15/09 verstuurt HVW opnieuw een brief met de volgende boodschap: ‘Wij hebben uw bewijs van inschrijving van VDAB ontvangen. Om uw betaling te kunnen doen, hebben we uw bewijs van Actiris nodig. Voor meer inlichtingen kan u steeds bij ons terecht.’

De moed zakt mij weer in schoenen. Ik probeer HVW Brussel ‘voor meer inlichtingen’ herhaaldelijk te bereiken, ik onderneem dertien pogingen waarbij ik niemand aan de lijn krijg. Ik bel vervolgens naar Actiris, daar krijg ik het deksel op de neus van een medewerker die mij geen informatie kan geven behalve dat ik mij bij hen moest aansluiten omdat ik in Brussel woon en dat dit niet retroactief kan gebeuren. Er wordt op geen enkel moment écht geluisterd naar mijn verhaal. Vervolgens bel ik VDAB. Daar krijg ik voor het eerst een vriendelijke man aan de telefoon die mij aanmaant om alle ombudsdiensten van de betrokkenen te contacteren: HVW, Actiris en VDAB. Dat doe ik diezelfde dag.

De financiële dienst ziet dat ik eigenlijk al drie maanden uitbetaald had kunnen worden. Tot op heden heb ik daar geen cent van gezien.

Als ik op 19/10 nog steeds geen gehoor heb gekregen, besluit ik om een héle namiddag te wijden aan het binnengeraken op de lijn van HVW. Na exact drie uur lukt mij dat. Na een begripvol gesprek word ik doorgestuurd naar de financiële dienst waarop men ziet dat ik eigenlijk, door een ministerieel besluit, al drie maanden zou uitbetaald kunnen worden. Tot op heden heb ik daar geen cent van gezien. Vervolgens wijst de medewerker mij op FORMULIER C54 (rechtzetting van HVW bij RVA) en op het feit dat ik mij zo snel mogelijk bij Actiris moet aansluiten. Rechtstreeks contact met RVA zou niets uitmaken.

Op 20/10 schrijf ik mij in bij Actiris.

Op 30/10 verstuur ik HVW opnieuw alle nodige documenten (C54) voor de herziening bij RVA.

Op 05/10 krijg ik een brief per post waarin staat dat ik bij de VDAB ben aangesloten. Er is dus geen enkele communicatie of check-up met de mails en telefoons die ik pleeg. Alsof je elke keer bij nul start.

Op 15/11 is er nog steeds geen progressie.