rekto:verso op Theater Aan Zee: drie urgente gesprekken
Door Redactie rekto:verso, op Fri Jul 21 2017 23:40:00 GMT+0000Naast alle creatieve geweld op TAZ organiseert rekto:verso drie 'urgente gesprekken', waarvan de thema's voorzichtig ingefluisterd werden door TAZ-curator Dirk Pauwels. Verwacht geen bloedige debatten met gekruiste degens. Wel een vrijplaats om samen een paar dingen op te klaren. Met betrokken sprekers. Met pertinente vragen. Met tijd om er samen genuanceerde antwoorden op te vinden. Het kan niet altijd theater zijn.
Laten we het in tijden van fake news eens over de waarheden hebben. De wereld hangt ervan aaneen: overtuigingen die sluipenderwijs gedeelde wijsheid zijn geworden. Ook in het theater en de kunsten bestaan ze: waarheden op het randje van clichés. Ze zeggen niet alleen veel over de kunsten van vandaag, maar ook iets over onze tijdsgeest. Hoe ‘waar’ zijn deze waarheden eigenlijk? Wat schuilt eronder?
In Mu.ZEE leunen we even achteruit, zoomen we uit op het grotere plaatje of stellen we net extra scherp op de diepte. Wat verbergt zich achter wat we op TAZ hebben gezien? En waarom is dat mogelijks urgent?
Wees één, twee, drie keer welkom in Mu.Zee, Romestraat 11, Oostende
kostprijs 10 euro, koop je kaartjes via de link onder elk debat hieronder
1) hoe gaat de kunst om met het andere?
Donderdag 3 augustus, 15u-17u, Mu.ZEE
Creativiteit kent geen grenzen, hoor je vaak beweren. Maar wat met de creativiteit van mensen die echt buiten de norm vallen, omdat ze lijden aan psychosegevoeligheid of een andere psychische kwetsbaarheid? In de media is het stigma nog steeds huizenhoog. In de brede samenleving is het al niet veel beter. We schuiven ‘het andere’ makkelijk in één hoek.
Dan staan de kunsten toch meer open voor die andere creativiteit, hoor je vaak beweren. Maar is dat ook echt zo? Zelfs na vele tentoonstellingen met de lastige term ‘outsider art’ blijft het zoeken naar een respectvolle omgang waarin de kunst en niet de ziekte centraal staat. Wat zijn mogelijke strategieën? Is het andere wel zo anders?
Psychiater Erik Thys is auteur van Psychogenocide, een boek over de georganiseerde uitroeiing van mensen met een psychiatrische problematiek door de nazi’s. Hij werkt met KAOS al lang met kunstenaars die tegelijk patiënt zijn, en ziet veel gelijkenissen tussen hoe de maatschappij naar psychiatrische patiënten kijkt, en hoe ze artiesten ziet.
Met Erik Thys, choreograaf Alain Platel, onderzoeker Anneleen Masschelein, kunstenaar-curator Sven unik-id, theatermaker Mira Bryssinck (van Utopia)
Op TAZ maakte Anke Van Meer voor De Zendelingen en rekto:verso een filmpje bij dit thema:
2) is al dat engagement nog wel gezond?
Vrijdag 4 augustus, 15u-17u, Mu.ZEE
Kunstenaars moeten zich meer engageren, hoor je vaak beweren. Want de wereld staat in brand, de kunst moet zijn toren uit, het is tijd voor nieuwe verbindingen. Al een paar jaar leidt dat tot meer uitgesproken maatschappelijke thema’s in voorstellingen en op festivals, van vluchtelingen op scène tot politiek betrokken biënnales.
Is engagement de nieuwe norm geworden? Waarom dan wel? En wat betekent dat voor de kunst op zich? Het is een vraagstuk zo oud als het moderne theater zelf, maar het blijft de gemoederen beroeren. Omdat het over onze diepste waarden gaat: het conflict tussen ons recht op vrijheid en onze morele plicht tot verantwoordelijkheid.
Schrijver en filosoof Maarten Doorman publiceerde vorig jaar De navel van Daphne, waarin hij zich afvraagt of de kunst wel zoveel beter wordt van al die nieuwe boodschappen. ‘Kunst die het besef verliest kunst te zijn, gaat in het hedendaagse beeldgeweld over in reclame, propaganda, amusement, koopwaar en design.’ En vele andere paradoxen…
Met Maarten Doorman, auteur Rachida Lamrabet, curator Lara Staal
Op TAZ maakte Anke Van Meer voor De Zendelingen en rekto:verso een filmpje bij dit thema:
3) tijd voor een generatiewissel?
Zaterdag 5 augustus, 15u-17u, Mu.ZEE
Jonge makers krijgen steeds minder kansen om door te groeien, hoor je vaak beweren. Te weinig projectsubsidies, te veel macht bij de grote huizen, steeds minder ruimte om te mislukken. Tegelijk lijkt er enige scepsis te groeien over de succesgeneratie die Vlaanderen artistiek groot heeft gemaakt. Is hun werk nog wel even bijzonder als hun verdiensten of de plek die ze vandaag innemen in het landschap?
Misschien zien we een generatieconflict broeien. Misschien is het gewoon de eeuwige strijd om kansen en middelen. Of zit er toch ook een verschuivende visie op kunst onder, die alles te maken heeft met déze tijd? TAZ biedt al jaren het ideale kader om deze vragen uit te spitten: hier staan jong en oud broederlijk naast elkaar.
Drie duo’s van theatermakers, telkens van twee verschillende generaties, gaan met elkaar in dialoog. Over hun gelijkenissen en verschillen, en wat die zeggen over het theaterveld. Over nieuwe vormen van uitwisseling tussen jong en ervaren. Over de wissel van de wacht. Op zoek naar de nuances achter de vermeende waarheden.
- Guy Cassiers (Toneelhuis) & Lucas De Man (Stichting Nieuwe Helden)
- Lisaboa Houbrechts (Kuiperskaai) & Dirk Pauwels (curator TAZ)
- Peter Vandeneede (De Koe) & Charlotte De Somviele (critica DS)
Op TAZ maakte Anke Van Meer voor De Zendelingen en rekto:verso drie filmpje bij dit thema: