Verenigde Eenden Naties / United Duck Nations

Kunstenaar Claire Stragier presenteert het charter van een nieuw overlegorgaan tussen eenden en mensen.

De Verenigde Eenden Naties zijn in 2021 in het leven geroepen als overlegorgaan tussen eenden en mensen. Het gemeenschappelijke doel is het vreedzaam samenleven van de twee soorten. Elke eendensoort (of natie) stuurt een delegatie naar de conferenties. Zij debatteren onder elkaar om daarna hun standpunten over te brengen aan de mensendelegatie. Die organiseert zich zo dat er voor elke eendennatie specifieke mensenvertegenwoordigers zijn. Voor de eerste conferentie (tijdstip en locatie te bepalen) nodigt de mensendelegatie de eendendelegees uit. Een kunstenaar (Claire Stragier) werd verzocht de mensenvertegenwoordigers te verzamelen en om de eerste conferentie mogelijk te maken.

CHARTER

De VEN / UDN is een diplomatiek orgaan.
Door het creëren van dialoog tussen mens en eend willen beide soorten samenwerken rond gemeenschappelijke thema’s: communicatie, leefomgeving, voedsel, jacht, inprenting, migratie en diaspora.

Samenstelling en rol van de delegaties

De oprichting van de VEN / UDN is een initiatief van mensen. Daarom maakt zij in deze opstartfase gebruik van strategieën en kennis zoals verzameld door ornithologen, natuurliefhebbers, jagers en kunstenaars.
Eenden kunnen op elk moment aanpassingen eisen van deze methodes.
Mensen erkennen dat hun kennis omvangrijk is, maar immer ontoereikend.

Kunstenaars fungeren als brugfiguren tussen de soorten. Ze bewegen zich vrij tussen de verschillende vakgebieden en zijn essentieel voor het vaststellen van de gemeenschappelijke taal en communicatiekanalen.

Communicatie tussen de soorten

De VEN / UDN maakt voornamelijk gebruik van communicatie via het zicht en het gehoor. Deze zintuigen van de twee soorten zijn het meest op elkaar afgestemd, hoewel er toch ook markante verschillen zijn. Beide partijen erkennen dat ze – met begrip voor elkaars fysieke mogelijkheden – voornamelijk gebruik kunnen maken van deze technieken: kwaken beweging kleursignalen en camouflage beeldtaal en pictogrammen het gebruik van reflecterende oppervlakken, in het bijzonder voor de reflectie van UV-licht oriëntatiemiddelen op basis van bakens in het landschap

De brugfiguren informeren elkaar steeds over evoluties in deze technieken en zetten testevenementen op.
Mens en eend zien in dat de communicatie – zeker in de opstartfase – meer zal falen dan slagen, maar verbinden zich ertoe de pogingen nooit te staken.

Leefomgeving

Mens en eend delen waterlopen, graslanden en voedselbronnen.
De mensendelegatie erkent dat het gedrag van haar soort deze gemeenschappelijke leefomgeving aangetast heeft en beseft dat de mens de grootste verantwoordelijkheid heeft ten opzichte van het herstel of de herontwikkeling van de gemeenschappelijke leefomgeving.
De VEN / UDN wil niet in het vaarwater komen van bestaande milieuorganisaties maar wenst aanbevelingen en verbeterpunten te formuleren.

Voedsel

Mens en eend hebben gemeenschappelijke voedselbronnen: water, granen en bladgroen. Beide partijen verbinden zich ertoe dat ze elkaar de toegang tot deze bronnen niet ontzeggen.

Stads- en parkeenden krijgen vaak door mensen verwerkt voedsel te eten. Ze worden niet ingelicht over de negatieve effecten op de gezondheid van sommige etenswaren (bv. wit brood).

Een substantieel deel van de mensheid eet eend en/of voert eenden aan andere diersoorten (bv. katten en honden). Deze vleeseenden worden op industriële schaal gekweekt en zien nooit een waterloop van dichtbij. De eenden beseffen dat ze onderdeel zijn van de globale voedselketen, maar vragen de industriële schaal te verkleinen, zowel van de kweek als van de jacht.

Jacht

Jacht van mensen op eenden is een van de meest heikele onderwerpen.
De mensendelegatie zal dit thema met het nodige respect en met sereniteit benaderen.
Vooral het gebruik van eendenkooien zit eenden nog steeds hoog. Al in de 13de eeuw bouwden mensen constructies waarmee ze overvliegende wilde eenden lokten om ze vervolgens te doden voor consumptie. In de Lage Landen was dit eeuwenlang een wijdverbreide praktijk. Vandaag de dag zijn er nog steeds eendenkooien, o.a. in Overmere, maar deze worden als historische site beschouwd of ingezet voor biologisch onderzoek. Vanuit het perspectief van een eend zijn dit gruwelijke locaties, equivalent met een slagveld. Een duiding vanuit hun perspectief ontbreekt. Mensen hebben zich nooit verontschuldigd voor deze praktijk, de eenden vragen excuses en compensatie. Dit wordt op de eerste conferentie besproken.

De mensendelegatie zal sommige technieken uit de jacht inzetten voor het uitnodigen en verzamelen van de eendennaties in het kader van conferenties. Het betreft hier onder andere: inzetten van (houten) lokeenden, afspelen of nabootsen van eendengeluid, het landschap aantrekkelijker maken voor eenden om te landen.
Eenden worden op voorhand ingelicht over de gebruikte methodes en geven expliciete toestemming. Indien een van de technieken als offensief beschouwd wordt in de eendengemeenschap, kan hierover gedebatteerd worden.

Inprenting

De praktijk van inprenting, een mens die de rol van ouder opneemt ten opzichte van een eend, kan binnen de VEN / UDN enkel ingezet worden bij het overlijden van de eend-ouder.
Elke andere toepassing is verboden.

Migratie en diaspora

Migratie is een essentieel onderdeel van het eendenleven. Eenden baseren zich voor de keuze van hun bestemming op klimaatzones en de aanwezigheid van voedsel, niet op landsgrenzen.
Het leefgebied van de eendennaties wordt daarom in de overzichtslijst in de eerste plaats aangeduid volgens continent, zoals dit voor mensen gekend is. Indien een soort tussen continenten reist, of tussen klimaatzones binnen continenten, wordt de migratiebeweging vermeld. Uitzonderingen hierop zijn endemische soorten, zij worden wel gelinkt aan hun specifieke locatie.

De eendendiaspora is een vrij complex fenomeen dat nog veel studie vraagt. We spreken van diaspora als er een nieuwe gemeenschap van eenden ontstaat buiten het oorspronkelijke leefgebied van de groep. Bij een drastische verandering in de leefomgeving kan een groep eenden bijvoorbeeld beslissen om permanent te migreren naar andere oorden. Een andere oorzaak is een ingreep van mensen: tijdens de koloniale periode werden eenden, net als kippen en geiten, geëxporteerd van Europa naar overzeese kolonies. Omgekeerd importeerden Europeanen eenden uit de kolonies als sierwatervogel.

Mens en eend werken samen om deze verhuisbewegingen in kaart te brengen.

Dit charter legt de beginselen vast van de Verenigde Eenden Naties en werd opgesteld door Claire Stragier in naam van de mensendelegatie. Ze zal dit ter akkoord voorleggen aan verschillende eendenpopulaties in Oost-Vlaanderen (o.a. bij de Eendenkooi in Overmere) en brengt hiervan verslag uit in het tv-programma Denderdieren op nationale zender Eclips TV. Ben je geïnteresseerd om vertegenwoordiger te worden van een eendennatie? Meld je aan via https://animalsees.art.

MENS EN EEND ZIJN ÉÉN.